Kategoria: Rozkminy

❗ Małgosia zaczęła dietę.❗ Wojtek zmienił pracę.❗ Ewa pisze książkę.❗ Krzysiek założył rodzinę.❗ Daria wyprowadziła się z domu.❗ Michał ma własną firmę.❗ Kinga uczy się

Nie ma tygodnia bez wpadki. Tak nazywam te wszystkie większe i mniejsze sytuacje, gdy niepełnosprawność jest silniejsza od moich możliwości. Gdy muszę prosić o pomoc

☑️ Ja (Ciebie) też.☑️ Z wzajemnością.☑️ Ty również. Czy zdarzyło Ci się kiedyś odpowiedzieć komuś w ten sposób? Wierzę, że tak i mam nadzieję, że

Nauka, oceny, czerwone paski – to był mój świat przez długie lata. Bo cóż innego można było robić, będąc zamkniętym w domu niepełnosprawnym dzieciakiem. Indywidualne

„Najpierw robisz, a potem myślisz” – dla większości ludzi to zdanie nie kojarzy się pozytywnie. Z Marysią jest zupełnie inaczej. Każde wykonane, zrobione i zaryzykowane

❗ No zrób to wreszcie!❗ Nad czym Ty się jeszcze zastanawiasz?❗ Rusz tyłek i weź się do roboty!❗ Nikt za Ciebie tego nie zrobi!❗ Ty

▫️ Weź się w garść… (i zróbmy coś, cokolwiek, by przełamać tę bezradność). ▫️ Uśmiechnij się… (i daj mi choć przez moment poczuć, że moje

Relacje – rodzinne, koleżeńskie, przyjacielskie, społeczne. Chyba nie ma osoby, dla której nie byłyby ważne, a dla nas OzN bywają jeszcze bardziej istotne. Gdy choroba

Zgadzam się z tym, że nieporównywalnie łatwiej jest być moralizatorem teoretykiem, niż ofiarą lekarskiego błędu, gwałtu, samotną matką, albo rodzicami stojącymi przed perspektywą śmierci dziecka

… satysfakcję. Tylko wtedy, gdy z „to do” listy znikną absolutnie wszystkie zadania. Bo jak można ją czuć wiedząc, że jest jeszcze tyle do zrobienia.